Cudowne zdjęcia-chcę tam być ponownie!
Bieszczady to morze zielone
Połoniny to fale do nieba
I wsie jak wyspy zamglone
I krzyże czarne jak heban
W Bieszczadach jesienią las milczy
I szlaki pokryte są kirem
Tu woda płynie leniwie
I życie twardnieje na zimę
Tylko wiosną je rozgrzać potrafi
Wiatr co powraca z Otrytu
I zamówiona herbata
Pachnąca domieszką imbiru
Tutaj jest wszystko inaczej
Nie śpieszysz się nigdzie nie gonisz
Zobacz wschód na Żubraczym
Tam się patrzeniem pomodlisz
Bo tutaj jest wszystko po prostu
Niż na innych halach i szlakach
Tu jest wszystko normalnie
Dlatego tu wracasz po latach
A gdy latem zejdziesz do Cisnej
I miniesz schronisko „Pod Honem”
Zobaczysz ludzi prawdziwych\
I spotkasz dusze szalone
Bo Bieszczady to tajemnice
Połoniny to garby olbrzymy
Tu czas biegnie szalony
A życie twardnieje od zimy
Bogusław MACIASZEK
Hardcorowa panna młoda :)ja bym zamarzła na amen.
A.
Cude dziecko!Tylko się cieszyć,że można ją było sfotografować.Gratuluję!
Moja Laleczka:* i jak zawsze niezawodny fotograf:)
Boże jaka przecudowna pamiątka!Pięknie